Z kamerą wśród gratów: legion żelazny

Wiosna zbliża się coraz większymi krokami. Co prawda zimy w tym roku zasadniczo w ogóle nie było, ale ciągłe deszcze i brak odpowiedniego dla istot ludzkich nasłonecznienia dały się trochę we znaki. Na szczęście początek marca przyniósł nader sympatyczną pogodę, dzięki której można było nie tylko z przyjemnością przetestować kawał typowego amerykańskiego żelaza, ale również popolować nieco w okolicach jego stacjonowania – czyli w znajdującym się na północ od prawobrzeżnej Warszawy Legionowie.

Legionowo było niegdyś owiane niezbyt dobrą sławą – dość powiedzieć, że wywodzący się stamtąd sławiący czystość rasy i głoszący wierność środkom do polerowania glacy zespół Legion był w latach 90. dość dobrym reprezentantem młodzieży zamieszkującej blokową część tego niewielkiego miasta. Od tamtej pory w Wiśle upłynęło jednakowoż dużo ścieków, a razem z nimi upłynął czas tej jakże odblaskowej subkultury – przynajmniej w tamtych rejonach. Dziś jest to miejscowość grzybów, osób wolących domek od klitki w bloku oraz ludzi, których zdolność kredytowa wywiała poza granice miasta stołecznego. A przede wszystkim jest to miasto poutykanych gdzie się da gratów.

Niestety, ograniczona ilość czasu nie pozwoliła mi na głębszą eksplorację i zwiedzenie również gmin ościennych, czyli Chotomowa i Jabłonny (Jabłonnej?), ale i tak fotograficzny ustrzał jak na dwugodzinną peregrynację mogę uznać za zupełnie satysfakcjonujący.

Mam nadzieję, że usatysfakcjonuje i Was.

I to tyle w kwestii przejażdżki po Legionowie, uskutecznionej zresztą z ogromną pomocą właściciela Yukona. W następnym odcinku – nadal północne rejony prawego brzegu, ale już w granicach Warszawy.

Oczywiście jeżeli do tego czasu zgromadzę materiał. A mam nadzieję, że zgromadzę, gdyż to, co już mam… MATKOBOSKOKOCHANO.

Trzymajcie kciuki.