Miasto się budzi czyli początek sezonu graciarskiego

Pandemia nie chce odpuszczać, co utrudnia nieco graciarskie zloty. Na szczęście ekipa Wild Shooters ma na to sposób.

Sposób jest bardzo prosty: zamiast gromadzić się en masse w jednym miejscu, wyjedźmy na miasto. W ustalonych zawczasu punktach stają sobie fotografowie, którzy uwieczniają przejeżdżające żelazo, zaś po zakończonej imprezie uczestnicy mogą z wypiekami na twarzy szukać na fejsie zdjęć swoich gratów.

Tego typu eventy odbywały się w zeszłym roku kilkakrotnie a zwieńczeniem sezonu był jesienny fotospot zorganizowany przez ekipę Wild Shooters. Ta sama ekipa, dodatkowo z udziałem Złomnika i drużyny movend.us, zorganizowała rozpoczynającą tegoroczny sezon fotoimprezę o zwieńczonej całkowicie zbędnym, pretensjonalnym wielokropkiem nazwie „Miasto budzi się”. Tak, przyznaję, nienawidzę nadużywania wielokropków równie mocno, co srebrnych samochodów – jednak sam evencik wynagrodził z nawiązką niepotrzebne użycie tego ukochanego przez pretensjonalne panienki i niektórych seniorów znaku przestankowego.

Tym razem nie było oficjalnego miejsca startu.

To znaczy niby były, i to dwa – przy al. Zielenieckiej od strony stacji (czyli zasadniczo na błoniach Narodowego) i na Emilii Plater – ale nie przewidziano stacjonarnego spota. Ten jednak utworzył się spontanicznie w pierwszej z powyższych lokalizacji. Ja jednak, z powodów czasowych i lokalizacyjno-organizacyjnych, wystartowałem z Centrum. A tam już czekała spora kolejka uczestników.

Korek na Emilii Plater i dalej na Świętokrzyskiej w stronę Nowego Światu był gigantyczny, dlatego postanowiłem objechać go alternatywną trasą. Nie ja jeden zresztą.

W dalszej części Świętokrzyskiej i na Tamce nadal było dość ciasno, ale ogonek przynajmniej poruszał się do przodu. Przy okazji można było spotkać uczestników jadących w drugą stronę.

Na drugim brzegu Wisły wciąż teoretycznie trwał spot, jednak w momencie, gdy nań dotarłem, nie było już zbyt wielu uczestników. I – ze względu na wiadomą sytuację – chyba lepiej.

Pozostało zaparkować w świetnym towarzystwie i udać się na krótkie zwiady.

Od rozpoczęcia imprezy minęło już około półtorej godziny, jednak na trasie przejazdu wciąż trwał kolorowy, warczący korek.

W drodze do centrum sytuacja nieco się przeluźniła.

Postanowiłem zrobić jeszcze jeden szybki przejazd pod Narodowym a stamtąd ruszyć na nieformalną metę znajdującą się pod stacją PKP Powiśle.

A tam było grubo. BARDZO grubo.

Tegoroczny sezon nie zapowiada się wiele lepiej od poprzedniego. Dlatego fotospoty wciąż pozostają świetnym pomysłem. Pozostaje zatem czekać na następne. Wszak czym innym jest po prostu wybrać się na przejażdżkę swoim gratem, a czym innym – jechać nim w kolumnie innych sędziwych sprzętów.